Wrzesień, 2012

Sergiusz to 5-cio miesięczny Kocurek o białym futerku w czarne plamy. Kotek potrzebuje dużo miłości i tym samym się odwdzięcza. Ma śliczny różowy nos i charakterystyczne  uszko. Nie wiadomo czy taki się urodził, czy miał jakiś wypadek.
Sergiusz przyszedł na świat wiosną pod widzewskim blokiem. Jego jedynym schronieniem były krzaki, gdzie cichutko siedział ze swoim rodzeństwem. Jak troszkę podrósł i nabrał odwagi zaczął wychodzić spod krzaka na trawkę. Wcześniej koty miały tam budkę, ale została zdewastowana, gdyż znajdowała się za blisko parkingu. Właściciele samochodów obawiali się, że koty porysują i poniszczą ich auta, dlatego też ich jedyna namiastka domu i ciepła została zniszczona! Tak więc Sergiusz pierwsze miesiące życia spędził siedząc cichuteńko pod krzaczkiem obok parkingu, przy ruchliwej ulicy. Na szczęście został wypatrzony i zabrany do wspaniałej lecznicy, która zaoferowała mu miejsce u siebie. Teraz kocurek jest lecznicowym rezydentem, gdzie nabiera salonowych manier oraz uczy się zaufania do ludzi. Potrzebował jedynie kilku dni, aby z dzikusa stać się nakolankowym miziakiem. Brany na ręce mruczy niemiłosiernie i wtula się w człowieka. Nie wykazuje agresji, wspaniale dogaduje się z innymi kotami. Idealny kocurek jeśli ktoś szuka towarzysza dla swojego ulubieńca. Sergiusz umie już korzystać z kuwety, nie wybrzydza przy jedzeniu i umie się wspaniale bawić. Jego przybrudzone futerko stało się czyściutkie i śnieżnobiałe, a różowy nos i wielkie zielony oczy są niezapomniane. Ze względu na swój wspaniały charakter i urodę Sergiusz stał się ulubieńcem w lecznicy.
Sergiusz jest odrobaczony i zaszczepiony. Przebywa w lecznicy Oaza. Osoby, które zdecydują się dać dom temu wspaniałemu kotu będą proszone o podpisanie umowy adopcyjnej. Kontakt w sprawie adopcji: piotrowskamagda@op.pl

       
Kiedy pierwszy raz zobaczyliśmy Benię, była tak malutka, że mieściła się na dłoni, właściwie była to kupka chudego nieszczęścia z wielkimi uszkami i ogromnymi oczkami wpatrzonymi z przerażeniem w człowieka. Dwójka jej rodzeństwa była o 1/3 większa.
Wiedzieliśmy od razu, że takie maleństwo ma marne szanse przeżycia w schronisku, że o jej życie trzeba będzie mocno targować się z losem, ale nie sądziliśmy, że aż tak. Zaczęliśmy ją wszędzie ogłaszać, niestety, Benia ciągle chorowała, była zakatarzona, wiecznie na antybiotyku, a na dodatek jeszcze dostała grzybicy, jej skóra wyglądała tragicznie. To odstraszało potencjalne domy.
Benia w schronisku spędziła 2,5 miesiąca, aż nagle stał się cud, zgłosił się Dom, którego nie odstraszyła grzybica Beni. Dom Pana Zenka i Pani Haliny porwał małą Benię, razem z innym małym kociakiem Kasperkiem, żeby kociaki nie czuły się samotne.
I zaczęło się…
Okazało się, że Benia Bengalska została uratowana przez swój nowy dom w ostatniej chwili – to normalnie cud – w niedzielę pojechała, a w poniedziałek rano wylądowała w lecznicy. Maleństwo miało po nocy pęcherz moczowy jak balon, zupełnie niedrożny i wypełniający jamę brzuszną tak dalece, że został wypchnięty ok. 1 cm na zewnątrz przez jej maleńką pochwę, a może odbyt. Wyraźnie cierpiała.

Szybkie prześwietlenie, USG i wypowiedź lekarza:

Decydujcie się Państwo – potrzebna jest natychmiastowa operacja poprzez rozcięcie powłok brzusznych i próbę umieszczenia opróżnionego pęcherza na właściwym miejscu. Bez żadnej gwarancji, że kotka przeżyje sam zabieg, a tym bardziej wróci do pełnej sprawności.”
Decyzja mogła być tylko jedna – ratujemy – póki jest nadzieja i wydaje się, że stosunkowo krótkie cierpienie może dać małej szansę na dobre życie.

Oczywiście, Malutka nie mogła się też wypróżnić… Pęcherz trzeba było zacewnikować, opróżnić i umieścić w jamie brzusznej. Kiedy lekarze to zrobili i zaszyli brzuszek, okazało się, że pęcherz nadal się przemieszcza i blokuje wydalanie, trzeba więc było otworzyć kicię jeszcze raz i przyszyć ten pęcherz – czyli 2 narkozy na takie maleństwo!
Na szczęście Malutka jest dzielna i ma wielką wolę życia – dała radę. Zaraz po operacji brykała i szalała jak mały zajączek i od razu miała wielki apetyt :)
Jednak czy przeżyje, i czy wszystko w brzuszku będzie funkcjonować jak należy – nie było wiadomo.

Tak wczoraj napisał pan Zenek:

Z radością informuję, że Beńka wydaje się powoli wracać do zdrowia, a także integrować się z nowym Domkiem.
Benia (a teraz już Raisa „Rajka/Rajeczka”) jest cały czas pod opieką lekarską i – co nie mniej ważne – naszą, czyli jej Dużych-Na-Zawsze.
Solennie realizujemy wszelkie medyczne czynności obsługowe, w tym aplikacje tabletek i smarowanie (ustępujących) zmian skórnych.
No, Jej Pokraczność Raisa nie lubi nas za to, ale jakby trochę rozumiała potrzebę, bo to nielubienie trwa zwykle tylko parę minut. Później chętnie się przytula i głośnym mruczeniem zapewnia o swej wzajemnej miłości. Już widać, że mała pokraczka po zmniejszeniu się brzuszka będzie śliczną i smukłą gepardziczką.
Maluchy – jak sobie zdawaliśmy sprawę – bardzo zmieniły rytm życia w naszym domu. Teraz – kiedy Rajeczka już nie cierpi i z godziny na godzinę jest zdrowsza, silniejsza i weselsza – życie trochę normalnieje.

Walka o Benię trwała ponad 2 tygodnie, niemal codziennie lecznica, lekarstwa, zabiegi… to pochłonęło majątek, leczenie przekroczyło możliwości przeciętnego obywatela, a nie jest jeszcze zakończone. Dlatego nasza fundacja postanowiła pomóc, bo taka adopcja nie zdarza się często.

Bardzo Państwa prosimy o pomoc Ludziom, którzy aby ratować maleńką, zwykłą Koteczkę nie zawahali się nawet przez moment, poświęcili ogromne środki finansowe. W lecznicy został dług, który trzeba spłacić.

Prosimy o  bezpośrednie wpłaty na nasze konto:

38 1370 1109 0000 1706 4838 7307
Fundacja Międzynarodowy Ruch na Rzecz Zwierząt – Viva!
ul. Kawęczyńska 16 lok. 42a
03-772 Warszawa
KRS 0000135274
NIP: 525-21-91-290
Bank DnB NORD Polska S.A.
z dopiskiem: dla Beni

lub zakup cegiełek na allegro: http://allegro.pl/charytatywna-koteczka-benia-walka-o-zycie-i2673446541.html

Będziemy wdzięczni za każdą złotówkę.

Dziękujemy !!!

Pamiętacie Państwo Ringo, psa który nie miał nic?
Ringo pojechał do Gosi.
Gosia dała mu dom, opiekę i miłość.
Teraz Gosia potrzebuje pomocy.
Jeden z jej kotów ciężko zachorował, kot z Łodzi, którego jakiś czas temu Gosia uratowała przed powrotem do schroniska.
Koszty leczenia są ogromne, Gosia robi wszystko żeby kota ratować, dług w lecznicy rośnie.
Dlatego wystawiamy tą aukcję cegiełkową, Gosia pomogła nam, teraz my chcemy pomóc jej, pomóc jej kotu w powrocie do zdrowia.

Poniżej opis stanu Alika:

Najpierw zrobili Alikowi endoskopię, robił ją dr Krzysztof Buczek.
Okazało się, że na odcinku dwunastnicy jest zmiana, wyglądająca na zmianę nowotworową lub zator.
I trzeba było Alika otworzyć…
Operację przeprowadzała dr Dorota Różańska.
Siedziałam w tej poczekalni, nogi mi sie trzęsły…wszystko mi sie trzęsło właściwie.
Po operacji już było wiadomo, co i jak.
Na dwunastnicy…no nie wiem, jak to wytłumaczyć, wetka mi tłumaczyła i pokazywała na rękawie od swojej bluzy…
No po prostu fragment dwunastnicy obrócił sie o 180 stopni i przyrósł sam do siebie, zamykając tym samym dalszą drogę, i wszystko, co tam powinno trafić, wracało z powrotem do żołądka, stąd te straszne wymioty i dławienie. W żołądku zdążyły się już utworzyć spore nadżerki . Wątroba i trzustka swoją drogą, ale główną przyczyną stanu Alusia był właśnie ten przekręcony, zrośnięty fragment dwunastnicy.
To był właściwie ostatni dzwonek.
Przepraszam, nie jestem dziś bardzo komunikatywna, nie umiem jakoś składniej wyjaśnić….
Moja bieda….prawie 7 kilowy kot ważył dziś tylko 5kg.
Dr  Różańska miała w swojej karierze tylko trzy takie przypadki…wszystkie trzy dotyczyły kotów rasy MCO.
No jest jeszcze ta wątroba, trzustka i te nadżerki w żołądku.
Ale podobno z tym sobie jakoś poradzimy.
Rachunek jest straszny.

Nie ma poprawy, znowu sie zapienił, zaczął krztusić, z nosa leci mu gęsta materia…
Wetka powiedziała, że wymaga obserwacji 24 godziny na dobę, że w razie, gdyby się zaczęło coś dziać, to będzie błyskawiczna pomoc. Na początek miał iść do klatki tlenowej…
Aluś został w Klinice UP na Głębokiej.

Jeśli chcieliby Państwo wspomóc leczenie Alika  – prosimy  bezpośrednie wpłaty na nasze konto:

38 1370 1109 0000 1706 4838 7307
Fundacja Międzynarodowy Ruch na Rzecz Zwierząt – Viva!
ul. Kawęczyńska 16 lok. 42a
03-772 Warszawa
z dopiskiem: dla Alika

lub zakup cegiełek na allegro: http://allegro.pl/show_item.php?item=2671385519

Będziemy wdzięczni za każdą, nawet najmniejszą wpłatę.

Dziękujemy!

Zaginął rudy kot syberyjski o imieniu Redi. Poszukują go zrozpaczeni właściciele:

W dniu 23 sierpnia na osiedlu Kurak (ulica Wiosenna, Zaolziańska) zaginał nasz kot – Redi. czytaj całość

Mała szylkretowa dziewczynka chowająca się pod samochodami na osiedlowym parkingu, obudziła o 7 rano swoim głośnym płaczem Panią Małgosię. Widomo było, że to zbyt niebezpieczne miejsce dla takiego małego, zagubionego kociaka – blisko ulica, samochody, i kociaka nie można tak zostawić na pastwę losu. Pani Małgosi nie dawało to spokoju i przez kilka godzin usiłowała złapać przerażonego maluszka, chowającego się pod samochodami. Wreszcie się udało! Mała Szylka jest już bezpieczna, nic jej nie grozi.  Siedzi sobie w klateczce i dokazuje, jak każdy mały kotek. Została zabrana do weterynarza i odrobaczona. Jednak Pani Małgosia, która ma wielkie serce i nigdy nie odmówi pomocy żadnemu zwierzakowi, nie może sobie pozwolić na przyjęcie na stałe kolejnego kota – ze względu na warunki mieszkaniowe, jak i finansowe. Dlatego póki mała Szylka nie znajdzie nowego domu, chcielibyśmy zapewnić jej start w nowym życiu: opiekę weterynaryjną (odrobaczenie, szczepienie) i pomoc w wyżywieniu.

Gdyby Ktoś zechciał wesprzeć finansowo małą Szylkę, by mogła rosnąć zdrowa i pełna energii, prosimy o wpłaty na nasze subkonto:
38 1370 1109 0000 1706 4838 7307
Fundacja Międzynarodowy Ruch na Rzecz Zwierząt – Viva!
ul. Kawęczyńska 16 lok. 42a
03-772 Warszawa

Będziemy wdzięczni za każdą, nawet najmniejszą wpłatę.

Dziękujemy!

Z małego  Pingwinka, znalezionego na drodze, o którym pisaliśmy tutaj, wyrósł już dostojny kawaler, który całymi dniami bawi się i psoci:). Pingwinek nazywa się teraz Kubuś i będzie mieszkał u sąsiadki Pani Małgosi, która się nim opiekowała. Pani Małgosia pokochał go jednak tak bardzo, że Kuba często bywa u Niej w odwiedzinach:)

Dzięki temu-odruch serca mógł się zrealizować jako dom stały dla cudownego niewidomego Emusia!!!

Justyna

A nam łezka w oku się kręci. Bo pamiętamy Emusia i jego zawiłą historię. Masz szczęście, mały :)

3 września podczas wizyty u weterynarza przy ul. Józefa uciekł wystraszony hałasem nasz czarny roczny kotek z zieloną obróżką z adresem i imieniem Fiflok. czytaj całość